Verhalen

Mensen zijn verhalenvertellers. Verhalen vormen ons denken en ons handelen. Nu er diverse crises gaande zijn in onze natuurlijke leefomgeving – verlies aan biodiversiteit, klimaatverandering, verslechtering van de kwaliteit van water, lucht en bodem om maar een paar te noemen – is het interessant om te kijken naar hoe we over onze natuurlijke leefomgeving praten. Welke verhalen vertellen we? En zit daarin een basis voor een verhaal dat vertelt over leven in balans met onze natuurlijke leefomgeving?

Samen met de Natuur en Milieufederatie Drenthe en de Rijksuniversiteit Groningen zijn we een project gestart om verhalen te verzamelen: menselijke en meer-dan-menselijke verhalen. Op basis daarvan willen we een Nieuw Narratief zoeken dat mensen meer met elkaar en hun natuurlijke leefomgeving verbindt. We richten ons op in De Kop van Drenthe, van Fochteloërveen tot en met De Onlanden. De problemen zijn niet uniek voor dit gebied maar het gebied leent zich goed voor het uitwerken van nieuwe perspectieven: de schaal is behapbaar, het landschap nog leesbaar en de mensen kennen elkaar.

Het project is in 2024 gestart en zal nog een aantal jaren doorlopen. Op deze pagina zijn de verhalen te vinden die studenten van heel diverse studierichtingen hebben opgehaald.

Tot nu toe hebben we ervaren dat verbinding verwondering vraagt, je zonder vooropgezette mening openstellen voor de wereld om je heen. En dat verbinding heel sensorisch is: zien, horen, ruiken, voelen, proeven. Soms lukt het om zelf voldoende te vertragen en te verstillen, zoals Hanna die De Onlanden op een gure dag bezocht met haar moeder. Soms kan een dier helpen, zoals de puppy van Hylke die hem leerde kijken. Ook horen we in de gesprekken die we met de studenten hebben hun zorgen over de toekomst. In het verhaal van David is die zorg duidelijk terug te lezen.

Naarmate meer verhalen worden opgehaald en verteld, zullen meer verhalen op deze pagina verschijnen.