Wat mij door de jaren heen altijd geboeid heeft in De Onlanden is het mozaïek aan kleuren dat wordt gemaakt door de verschillende vegetaties. Je kunt dat mozaïek aan kleuren waarnemen vanaf de wegen en de wandelpaden, maar duidelijker vanaf hogere punten zoals een bruggetje of hoger vanaf de ‘de Hoogzit’, een verhoogd bankje tegenover de Onlanderij (pad inlopen) of nog veel hoger vanaf de uitkijktoren in Het Beeld.
Veldjes van Grote lisdodde, Liesgras, Riet, Rietgras en van Pitrus: alles heeft haar eigen kleur. Ook het gras van de dijken en van de graslanden hebben elk hun eigen tint. Het zijn veelal variaties van groen en bruin. Daartussenin staan her en der de jonge wilgen in net weer een andere, een eigen kleur. Het grijsblauwe water valt op als niet-groen element in dit mozaïek.
Elk jaargetijde zorgt bovendien voor andere kleuren van de gewassen. Op dit moment vallen bijvoorbeeld het bruin bloeiende Riet en de bruine bloeiwijzen van de Lisdodden (de sigaren) op.
Geen dag is hetzelfde. Als de zon over het veld schijnt heb je weer een ander kleurenaspect dan wanneer het weer grauw en grijs is. Ook het beheer, al of geen koeien in het grasland bijvoorbeeld, is een kleurenbepalende factor. Maar wat is dat witte puntje in de verte? Hé, een Ooievaar, een Grote zilverreiger, een Knobbelzwaan?
Ik doe een aanbeveling: verhef u van maaiveldhoogte, kijk en verbaas u over de kleuren van De Onlanden. Het gehele jaar door zijn die anders.
Tekst en foto’s Leo Stockmann