Langmameer en Nieuwe Weering
Tot voor kort was de Langmadijk nog de ontsluitingsweg van een stukje veenweidegebied langs het Peizerdiep, de Langmaaten. Na de inrichtingswerkzaamheden is hier een groot waterbekken ontstaan, waar het water van het Eelderdiep in uitstroomt. Dit bekken heet het ‘Langmameer’.
In het bekken wordt het sediment dat mee komt uit het achterland van het Eelderdiep opgevangen, voordat het water verder stroomt naar het Leekstermeer. Het open water trekt veel watervogels aan, die hier komen rusten, foerageren of broeden. Naar verwachting zal het meer in de toekomst deels dichtgroeien met Riet en deels open water blijven.
Ook de Nieuwe Weering is ingericht als waterberging. Het staat in open verbinding met het Peizerdiep. In het hele gebied tussen het diep en de Groningerweg staat het waterpeil op dezelfde hoogte als in het Peizerdiep en het Matslootgebied. Het kan er dus behoorlijk nat worden, maar soms ook aardig opdrogen.
In dit gebied bevindt zich een belangrijke ‘kraamkamer’ van de Groene Glazenmaker. Deze beschermde libellensoort is voor de voortplanting volledig afhankelijk van Krabbenscheer. Dit is een moerasplant, die in een aantal sloten in de Nieuwe Weering volop voorkomt. De vernatting van het gebied is waarschijnlijk gunstig voor de Krabbenscheer, maar toch zal er zorgvuldig te werk gegaan moeten worden om deze veeleisende plant en de Groene Glazenmaker te behouden.
Een andere beschermde soort die in dit gebied in grote aantallen is waargenomen is de Waterspitsmuis. Ook deze soort heeft duidelijk geprofiteerd van de vernatting.